Okula başlarken…

Eylül ayı çocuğu ilk defa kreşe, anaokuluna veya ilkokula başlayacak anneler için çok önemli bir ay. Evinizin güvenli ortamında kendi istediğiniz gibi büyüttüğünüz gözbebeğiniz artık eğitim sistemine adımını atıyor ve her gün uzun saatler boyunca sizden uzakta olacak. Pek çok anne bu başlangıç dönemindeki kaygı ve evhamlarıyla başetmekte zorlanıyor. Annedeki bu stres haliyle çocuklara da yansıyabiliyor.

Çocuklar ilerde neler olacağını bilmeyi çok sever ve bu onlara huzur verir. Siz de okula başlayacakları zaman onları aylar öncesinden yavaş yavaş hazırlamaya başlamalısınız. Bunu ben de üç çocuğumda uyguladım. Okulun ne kadar güzel bir yer olduğundan bahsettim. En önemlisi de ben endişe duymadım ve gözümde büyütmedim. Çocuklar sizin ne hissettiğinizi hemen anlarlar ve empati yetenekleri çok iyi olduğu için bundan etkilenirler. Siz rahat ve mutlu olacaksınız. Okula başlamanın kutlanacak ve çok mutlu bir olay olduğunu yansıtacaksınız çocuğa. Yoksa siz “Aman Allah’ım okul başlıyor nasıl olacak, bu çocuk nasıl gidecek tek başına?” paniğinde olursanız ne kadar saklamaya çalışsanız da bu çocuğa yansır. Önce siz kendinizi hazırlayın okula. Siz çocuğunuzun okula başlamasıyla ilgili mutlu ve heyecanlı olacaksınız ki o da böyle hissetsin ve beraberce bu beklenen harika olaya hazırlık yapın.

Tabii ki okul seçimine çok önem verin ve iyi bir okul seçin. Çocuk mutsuz olduğu ve güzel bir eğitim görmediği yere gitmek istemeyecektir. Çocuğunuzu okula hazırlanma sürecine dahil edin. Kırtasiye listesindekileri ve okul çantasını beraber seçin ve alın. Çocuğunuzu güzelce okula bırakın ve aklınızı orada bırakmadan çıkın gidin. O çocuk sizin dışarda beklediğinizi bilirse tabii kendini yeni arkadaşlarına ve okuluna veremez. “Annem acaba neden gitmiyor, demek ki ben güvende değilim” diye düşünmez mi? Vedalaşmaları kısa tutun. İyi dersler deseniz ve kaç saat sonra görüşeceğinizi söyleseniz yeter. Üzülmeyin. Artık okulun hayatının bir parçası olduğunu bilsin. Mızmızlanınca okula götürmemezlik etmeyin. Okula gitmek istemeyince gezmeye götürülen bir çocuk tabii ki gitmek istemez. Okula başlamanın doğal bir süreç olduğunu zamanla anlayacaktır.

İlkokula ve kreşe sorunsuz başlamanın temelleri bebeklikte atılır

Lütfen bebeklikten itibaren çocuğunuzun kendi başına olmayı ve oynamayı öğrenmesine izin verin. Tabii ki çocuğunuzla devamlı oyun oynayacaksınız ama tek başına oynamayı da desteklemek gerektiğini düşünüyorum. Çocuklarımın okul sevgisi ve kendi kendine oynamayı sevmelerinin temellerini oturmaya başladıkları 6 aylıktan itibaren atmaya başladım. Çocuklarıma çok küçükten itibaren günün bir kısmında kendi kendilerine oynama alışkanlığını verdim. Küçüklükten başlayarak çocuğunuzu oyuncaklarıyla birlikte yere oyun halısının üstüne oturtun ve kendi kendine oynamaya teşvik edip gözünüzle onu görebileceğiniz ama onun sizi göremeyeceği bir yere gidin. Bu arada çocuğunuzun etrafında yutabileceği küçük nesneler olmasın. Kafasını vurabileceği sehpalar olmasın. Güvende olsun ve gözünüz üstünde olsun.

Tabii ki şunu unutmayın her çocuk kendine özgüdür. Siz doğru davranışları yapsanız bile çocuğunuz okula gitmemek için deliler gibi ağlayabilir. Kardeşler bile birbirinden farklı davranabiliyor. Diyeceğim şu ki, siz elinizden geleni yapın ama her çocuğun kendine özgü olduğunu unutmayın. Siz doğru davranışları yapın, içiniz rahat olsun ama buna rağmen sorunlar çıkarsa kendinizi suçlamayın. Yeni eğitim-öğretim yılında tüm çocuklarımıza mutluluk ve başarı diliyorum.

İlgili Yazılar

• 

  Tuvalet eğitimi için 6 önemli kural
  Tuvalet eğitimi için 6 önemli kural
• 

  Ödül-ceza ile öğrenme kalıcı olmuyor
  Ödül-ceza ile öğrenme kalıcı olmuyor
• 

  Başarısızlık çocuğun özgüvenini kırmamalı!
  Başarısızlık çocuğun özgüvenini kırmamalı!
• 

  Duyularını uyarın
  Duyularını uyarın