ANASAYFA   >   ANNE   >   Anneler soruyor 5

Anneler soruyor 5

20 Ağustos 2018

Hazırlayan: Uzm. Psk. Ebru Zorlutuna

S:Kızım 5 yaşında ve yeme problemi var. Sürekli aynı yemekleri istiyor. Sağlıklı yemekleri yemiyor. Bir de hep benim yedirmemi istiyor. Öğretmeni okulda yemek seçmediğini ve kendi yediğini söylüyor. Yemek istemediğinde de en azından tattığını belirtiyor. Evde sadece köfte ve makarna yiyor. Kızımın yeme problemini nasıl çözebilirim? 

C: Yemek yeme problemleri son zamanların en sık yaşanan problemleri arasındadır. Birçok çocuk yanlış yeme tutumlarına bağlı olarak bu problemi yaşarlar. Aynı zamanda birçoğunun da anaokuluna başladıktan sonra  yemek yeme problemi ortadan kalkar. Okulda yemeklerini yiyip evde hala kısıtlı yiyeceklerle beslenen çocuklarda çoğunluktadır. Okulun sırrı şuradadır; yemek belirli saatte yenir, çocuğa özel yemek yapılmaz, herkes kendisi yemeğini yer-yedirilmez, bir öğünde yemeğini yemediğinde diğer öğüne kadar bekler, yanında teknolojik aletlerle yemek yemez, sevmediği yemek olduğunda bitirmese de tatmalıdır, herkes kendi yemeği ile ilgilenir, öğretmen sürekli çocuğun tabağı ile ilgilenmez, sürekli yemesi yönünde uyarılarda bulunmaz. Anaokulundaki tutumlar net, kararlı ve sınırlıdır. Çocuğunuzun evde yemek yeme sürecinde anlattığım kurallardan hangilerini uygulayıp uygulayamadığınıza bir bakın. Bu bir yeme problemi mi ya da sınır koyamama problemi mi ona karar verin. Fizyolojik anlamda kronik yeme probleminiz varsa ise mutlaka bir çocuk psikiyatrisinden destek alınız. 

S: Çok sessiz bir kızım var. Akrabalarımıza gidiyoruz. Yakınlarımız olsa bile çekingenlik gösteriyor. Okulda da arkadaşlarına karşı sessiz davranıyormuş. Grubun önünde bir şey yapması gerektiğinde konuşmuyormuş. Konuşması için zorladığımızda ağlamaya başlıyor. Daha dışa dönük olması için ne yapabiliriz?

C: Her çocuk biriciktir. Bazı çocuklar yavaş ısınan mizaçta olabilirler. Bu çocuklar ilk girdikleri ortamda sessiz davranabilir daha sonra rahat hissedebilirler. Kimi insanlar daha dışa dönükken kimileri ise içe dönüktür. Yaşanan sosyal deneyimlerle dışa dönük mizaç çizgisine daha da yaklaşabiliriz. Çocukların yaşam deneyimleri henüz yeni yeni oluşurken zorlarsak olduğu gibi kabul edilmediğini hissederler. Bunun beraberinde daha da içine kapanıp sessizleşebilirler. Çocuğunuzu öncelikle olduğu gibi kabul edin. Çocuğunuzun bu halinden neden bu kadar rahatsız olduğunuzu da anlamaya çalışın. Ardından sosyalleşebilmesi için alternatifler düşünün. Küçük adımlarla ilk sosyal deneyimlerini takdir edin. Buna kendi ailenizin içinde başlayın. Size şarkı söylediğinde, drama yaptığında ya da kitaptan bir bölüm anlattığında kendini rahatça ifade edebildiği mesajını verin. İçsel kaynaklarını güçlendirin. Okulda öğretmeninin sosyal rollerde teşvik etmesini rica edin. Kendisini sadece sözel yolla değil sanatla, müzikle, sporla da ifade edebilmesi için etkinliklere katılması için teşvik edin. Ona göre büyük size göre küçük başarılarını fark edin. Çocuğunuzun gelişim dönemine, hızına ya da başka çocukların performansına göre gerçekleştiremeyeceği beklentilere girmeyin. Çocuğunuzun kararlarına saygı duyun. İsmini söylemek istemediğinde yakınmayın ya da zorlamayın. Onun adına ismini söyleyip yetersiz hissettirmeyin. Son olarak; çocuğunuza yeni sosyal deneyimler yaşatmaya devam edin fakat olumlu sonuç için bekleyin.

S: Oğlum 4 yaşında akşam olunca bir odadan diğerine tek başına gidemiyor. Daha küçükken gidebilirken şimdi ne oldu da gidemiyor? Karanlık olduğunda beni yanında istiyor ya da ağlamaya başlıyor. Çocuğumun karanlık korkusuna nasıl yaklaşabilirim?

C: Her yaşın kendine özgü korkuları vardır. Gelişim dönemi içerisinde yabancıdan, yüksek sesten, maske-kostümlerden, böceklerden, karanlıktan, doktordan, hayalet gibi soyut kavramlardan korkabilirler. Tüm korku ya da kaygıların en önemli işlevi; duygularıyla baş edebilmeyi öğretmektir. Bu süreçte korkularını kontrol etme mücadelesi içerisindedirler. Karanlık korkusu yaşayan çocuğunuzun korkusunu geçiştirmeden anlamaya çalışın. Çocuğunuz duygularının anlaşılmasını ve yanında birinin olmasını istiyor olabilir. Duygusunu normalleştirin. Onun yaş döneminde bir çok çocuğun karanlıktan korkabildiğini anlatın. Bir takım oyunlar oynayın. Karanlık odanın içinde el feneriyle sakladığınız bir şeyi bulmak ya da el feneriyle kitap okumak işinize yarabilir. Karanlıkta gölge oyunları oynayabilirsiniz. Odasındaki ışığın ayarlanabilir olmasına dikkat edin. Böylece uzanabileceği yerden ışığı kısıp açabilir. Son olarak da çocuğunuzun korkularıyla ne çok ilgilenin ne de tepkisiz kalın. 

Yorum Yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir