Yeni yılda yeni bir ben istiyorum – Fatih Türkmenoğlu

1 Aralık 2016

fatih_türkmenoglu

Yaşlar ilerledikçe insan çok daha iyi anlıyor kendi anne-babasının hissettiklerini. Rahmetli babam hep biz üç kardeşi bir arada görmek, birlik içinde olduğumuzu hissetmek isterdi. En ufak bir tartışma, aramızdaki küçük bir kavga bile onu üzüntüden yıkardı.

Şimdi kendi kızlarımda aynı şeyi hissediyorum: N’olur birbirlerini hep sevsinler. İkisi bambaşka karakterler, çok farklı alanlarda yetenekleri var; bu farklılığı, bu bambaşkalığı, bir güç olarak kullanabilsinler hayatlarında.

Okullar, dersler, aktiviteler, spor, sanat, evet hepsi çok önemli çocuk gelişiminde, insanın evriminde. Ama karakteri şekillendirmek, başka bir alanın konusu sanki. O yumuşak kişiliğe, o her şeye açık bakış açısına sahip insanlar ya öyle doğmuş oluyorlar, ya da çok uğraşarak o mertebeye ulaşmış oluyorlar bence.

Bir yıl daha bitiyor. Nasıl başladı, nasıl sonuna geldik, inanın anlayamadım. Hayat dediğimiz şey bir koşuşturma. Hep şimdiki zamanda geçen, her an yetiştirme kaygısıyla bir takım listelere çek attığımız bir yapılacak işler yumağı. Kendimizi kaybettiğimiz, anın değerine belki de tam olarak varamadığımızı kabul ediyorum etmesine de, başka ne yapılabilir konusunda takılıp kalıyorum hep. Dünyanın ve Türkiye’nin çalkantıları dinmiyor, evin işleri azalmıyor, daha iyi besleneyim, daha çok spor yapayım, aman daha iyi ebeveyn olayım kaygıları hiç dinmiyor…

Oturdum düşündüm bugün. Yani yılda Allah önce sağlık versin her birimize, herkese. Yaşamazsak, ayakta olamazsak, hiçbir şeyin faydası yok. Kendimizi düşünmeyecek, bir organımızı kafaya takmayacak, test sonuçlarına dertlenmeyecek kadar sağlık. Kazasız, belasız, içimizi ışıtan gülümsemelerle dolu bir yıl; ilk dileğim budur.

fatihİkinci dileğim, kızlarımın mutlulukla birbirlerini sevmeleri. Aynı bugün olduğu gibi. Talia, hiç sinirlenmeden Mimi’yi ders çalıştırsın; hayatlarını birbirlerine yaslanarak yaşasınlar. Upuzun olsun o hayatlar da… Sonra mutluluk, huzur, ağız tadı, biraz kahkaha, biraz göz ışıltısı diliyorum; lütfen. Başıma gelebilecek zorlukları kolaylıkla kabullenmem, savaşırken pırıltımdan bir şey kaybetmeden devam edebilmem, kendim için en çok istediğim herhalde.

Evet evet, o yumuşak karakterden, o sinirleri alınmış insanlardan biri olmak istiyorum sanırım. Öyle doğmadım, benim seçimim değildi. Ama şimdi o sakin, huzurlu, dünyayı çözmüş, hayatı her tür pis çelmesine rağmen kabullenmiş insanlardan biri olmak istiyorum. Savaşma gücünü hiç yitirmeden hem de.

Yeni bir yılda yeni bir ben. Lütfen…

Yorum Yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir