Burcum Yenal ve oğlu Rüzgar

9 Haziran 2015

Evliliğimin ikinci yılında hamile kaldım. Çok sevmiştim hamile halimi, gittikçe büyüyen karnımı, nazımı, tozumu çeken sevdiklerimi, içimde büyüyen o eşsiz mucizeye her gün şahitlik edişimi… Her hafta neresi büyüdü, ne oldu diye okuduğum, araştırdığım veheyecanlandığım hallerimi…

Hayatım boyunca minyon ve zayıf bir kadınken, koca göbekli penguen gibi yürüyen bir kadına dönüşmüştüm. Ben penguendim ve içimde bu hale gelmeme en güzel sebep bir tanecik oğlum vardı. Hamileliğimin son aylarına kadar çok yoğun olarak çalıştım. O yoğun tempoda çalışırken bunalırdım ve hemen cama koşardım. Pencerede rüzgar yüzüme vurur, inanılmaz rahatlatırdı beni, o anlarda gülümserdim göğe… İşte o zaman karar verdim benim bir taneciğimin, oğlumun adı Rüzgar olacaktı. Rüzgar’ın adını duymak, onu hissetmek her nerde olursam olayım beni hep gülümsetecek ve hep rahatlatacaktı. Babamızın da hoşuna gitti bu fikir ve oğlumu doğana kadar adıyla sevdim. Her günü anlattım, hep konuştum, daha karnımda onu ne kadar çok sevdiğimi ve dünyaya gelmesi için sabırsızlandığımı anlattım.

VLUU L100, M100  / Samsung L100, M100

VLUU L100, M100 / Samsung L100, M100

Hamileliğim bol portakallı, mandalinalı ve bol acılı geçti. Hayatı boyunca acı yemeyen ben Rüzgar’ın damak tadı sayesinde acıdan burnum aka aka, ağzım burnum kabara kabara ve bayıla bayıla acı yedim. Dünyanın en tatlı doktorlarından biriyle 37 hafta 5 günü birlikte gülerek, hormonlarım sayesinde bazen ağlayarak mutlu mesut tamamladık.

Rüzgar Cuma günü öğleden sonra sezaryenle dünyaya gelecekti. Sabah erkenden hastanedeydik. Doğumum kendi çalıştığım özel hastane olduğu için; en sevdiklerim, eşim ve gelen gidenle bekledik öğlen olmasını. Başka bir şansımda dostumun hemşire olması ve benimle doğuma girmesiydi. Birlikte girdik doğuma Özlemle, her zaman minnettarım inanılmaz şanstı benim için bu durum. Epidural anesteziyle 13.45’te bal kafam Rüzgar’ım dünyaya geldi. Ben hala inanamıyordum, bebeğimi yanıma getirdiler kokumu alsın diye. O ağlıyor benim gözyaşlarım akıyordu. Ve ben hayatımda daha güzel, daha mutlu, kelimelerin yetmediği başka an bilmiyorum…

O Özlem teyzesiyle yukarı babasının ve ailemizin yanına çıktı, bende daha sonra gidebildim. Annem sayesinde sonsuz şanslı olduğumu düşünürdüm hep, iyi ki benim annem olmuş. Şimdi de iyiki Rüzgar beni seçmiş ve anne olmuşum diye kendimi çok şanslı hissediyorum. Neredeyse 5 yaşına geliyor. Her gün artan bir sevgiyle, beni büyüterek, her gün bana öğreterek, şükrederek onu büyütüyorum…

IMG_2420

2 Yorum

Yorum Yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir