Şimdiki çocuklar saygısız mı? Ece – Ece Kumkale

8 Ağustos 2016

hassas_anne

Bizim zamanımızda annelerimiz bizi gözleriyle yönetirlerdi. Annem bir bakardı ve ben bazen utanırdım, bazen çekinirdim, bazen kendimle gurur duyardım bazen de o anda ne yapacağımı öğrenirdim. Annem, bir bakışla bana nasıl bu kadar bilgi iletirdi bu benim için hala gizemini koruyor. En çok da yapmamam gereken bir şey yapmak üzereyken, mesela ikram edilen 2. çikolatayı almak için elimi uzatırken veya bir büyüğe saygısızlık yapacakken annemin o delici bakışlarını üzerimde hissederdim. Bu bakışlar çok etkiliydi, hemen sinerdim ve ne gerekiyorsa onu yapardım. Rahmetli annem bir kere bile bana vurmamıştır veya hakaret etmemiştir ve ben hala bunları yapmadan nasıl beni bu kadar disiplinli yetiştirebildiğini çözebilmiş değilim. Çözsem zaten hayatım çok kolaylaşacak.

Şimdiki nesilden böyle bir disiplin ve saygı bekleyebilir miyiz? Bence hayır. Ya da ben beceremiyorum o da olabilir. Çocuklarım bana benim anneme gösterdiğim saygıyı göstermiyorlar ve benden benim annemden çekindiğim kadar çekinmiyorlar. Geçen gün bir tanesi bana “Senden bıktım” dedi. Çok üzüldüm ve gerçekten tepki gösterdim. Hatta söylememem gereken saçma şeyler de söylemiş olabilirim. Tabii 10 dakika sonra barıştık ve sarmaş dolaş olduk.

hassas_anne

Peki neden olmuyor? Neden beklediğimiz saygıyı göremiyoruz?

1- Bu nesil çok farklı yetişiyor yani biz onları öyle yetiştiriyoruz. Çocukların özgüvenlerinin yüksek olması bizim için çok önemli ve devamlı özgüvenli ve bağımsız bir birey olmaları için çaba gösteriyoruz. Çocukların kendine güveni tam. Höt deyince oturmuyorlar yerlerine neden? Niçin? diye soruyorlar ve sorguluyorlar. Hiç kızmayın bir birey olmaları için siz uğraştınız.

2- Çocuklara devamlı adaletli davranıyoruz. Ben buna özellikle çok dikkat etmeye çalışıyorum. Üç çocuğuma da eşit mesafede durmak ve onlara aynı koşulsuz sevgiyi vermek için her gün uğraşıyorum. Böyle olunca onlar da en ufak bir adaletsizliğe gelemiyorlar ve haklarını arıyorlar. Haklarını ararken de bazen karşımızda dimdik durup ne isterlerse söylüyorlar.

3- Çocuklarla çok fazla ilgileniyoruz. Çocuklarla bizim annelerimizden çok daha fazla zaman geçiriyoruz. Biz çocukken annelerimizle pek takılmazdık. Her zaman yaşıtımız bir sürü çocuk olurdu mahallede ve her fırsatta onların yanına kaçar, sadece karnımız acıktığında eve dönerdik. Ben öyle annesine yapışan bizim yerine annesiyle takılmak isteyen bir arkadaş hatırlamıyorum. Çocuklarla çok fazla birebir zaman geçirdiğimiz için yüzgöz oluyoruz, anlaşmazlıklar çıkıyor çocuk sıkılıyor biz sıkılıyoruz ve bir yerde tartışma çıkıyor.

4- Şimdiki çocuklar kendilerini çok daha iyi ifade edebiliyorlar ve bunu yapmaktan çekinmiyorlar. Çünkü biz çocuklarımızla çok daha fazla konuşuyoruz ve onları çok daha fazla dinliyoruz. Demin çocuklardan birinin bana “senden bıktım” dediğini yazmıştım. Evet gerçekten de onu bıktıracak bir davranış yapmıştım ve bunu bana söyleme gereğini duymuştu. Benim de bu söylediğine kızsam da onu dinleyeceğimi ve gereğini yapacağımı biliyordu.

5- Çocuklara mantıklı davranıyoruz ve davranışlarımızı onlara açıklıyoruz. Tabii ki doğrusu da bu ama bu uzun vadede anneler için çok yorucu oluyor. Çocuklar buna alıştıkları için bizden her zaman açıklama ve mantıklı davranış bekliyorlar.

6- Çocuklarımızın oyun arkadaşıyız ve bazen anne olduğumuzu unutup bizimle arkadaşlarıyla konuştukları gibi konuşuyorlar. Bizim annemiz bizimle çok fazla oyun oynamazdı çünkü zaten bizim pek çok oyun arkadaşımız vardı. Anneler anneydi diğer çocuklar da oyun arkadaşımız. Şimdi çocuklar daha eve mahkum ve bizler oyun arkadaşı olabiliyoruz. Tabii ki çocuklarımızla oyun oynamamız çok harika bir şey ama disiplin açısından çocuğun kafasında kavram karmaşası olabiliyor. Ben bunları oturup düşündükten sonra çocuklarımın daha önce saygısızlık olarak gördüğüm davranışları ve sözleri beni eskisi kadar rahatsız etmemeye başladı. Yeni nesil anneler ve babalar olarak bunun nedeni biziz. Bu nedenle saygı anlayışımızı ve beklentimizi değiştirmemiz gerekiyor. Yeni nesil çocuklar aslında saygısız değiller sadece anne-babaya duydukları saygıyı farklı şekillerde gösteriyorlar.

hassas

Yorum Yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir