ANNE BABALARDAN BAKICI HİKAYELERİ

Söz konusu bakıcı olunca herkesin iyi ya da kötü anlatacak bir hikayesi oluyor. Annelerin dilinden bakıcı deneyimleri…

“Oğlum doğduktan kısa bir süre sonra iş hayatına geri dönmek zorunda kaldım. Tabii en büyük sıkıntımız da oğluma kimin bakacağıydı! İşe başlamadan birkaç gün önce bir bakıcıyla anlaştık. Kadın çok sevimliydi… Birdenbire içim ısındı ona. Bir süre çok iyi bir şekilde birbirimizi idare ettik. Her şey yolundaydı, hiç sorun yaşamıyorduk. Ancak bakıcımız bir akşam telefon açıp ailevi sebeplerle işi bıraktığını söyledi. O gün yıkıldığım gün oldu. Çünkü ben de oğlum da bakıcımızı çok sevmiştik. Ayrıca ertesi gün iş vardı ve çocuğuma bakacak kimse yoktu! İş yerinden bir hafta izin aldım. Bu süre içinde de birçok bakıcıyla görüştüm. En sonunda birinde karar kılsak da yine bir anda yüzüstü bırakılmaktan korkuyordum. Bu arada ilk bakıcımızın daha iyi bir ücretle başka bir çocuğa baktığını öğrendim. Anlayacağınız siz hiç tanımadığınız birine güvenip çocuğunuzu emanet ediyorsunuz, ama para için bir anda sizin düzeninizi alt üst edebiliyor.” A. Mercan

“Oğlum doğduktan sonra da ailelerimizden yardım almak istemediğim için hamileliğimin altıncı ayında bakıcı aramaya başladım. Şansıma çok iyi bir kadın denk geldi. Eşim iş yeri sahibi olduğu için sigortasını bile yaptırdık. Hamileliğim boyunca haftada iki üç kere görüştük. Böylece birbirimizi hem daha iyi tanıdık hem de çocuk büyütmeyle ilgili fikirlerime uygun olup olmadığını anlamış oldum. Bu kadın tam istediğimiz gibiydi. Doğuma gittiğimde o da bizimle geldi, oğlum Can, onun da eline doğmuş oldu. Şuan oğlum üç buçuk yaşında, hala aynı bakıcıyla çalışıyoruz. Oğlum anaokuluna başlasa da bakıcımızdan vazgeçemedik.” Nilüfer Erman

“Bu konuda çok fazla yorum yapmak istemesem de şunu söyleyebilirim ki doğru bakıcıyı bulmak gerçekten çok zor. Ben doğru olanı bulana kadar 25 tane değiştirdim. Bu bir yıl içinde oldu. Yaşadığım sıkıntıları tekrardan düşünmek bile tüylerimi diken diken ediyor.” B. Dereli

“Oğlum doğduktan dört ay sonra işe geri dönmem gerekiyordu. Önce bir bakıcıyla anlaştık. Uzaktan bir tanıdığımızın akrabasıydı. Ancak bir süre sonra çocuk yetişme yöntemlerimizin aynı olmadığını gördüm. Mesela benim de evde olduğum bir gün beş aylık bebeğime çikolata yedirmeye çalıştığına tanık oldum. O an kriz geçirebilirdim. Üstelik daha önceden neler yapıp neler yapmaması gerektiğiyle ilgili onu uyarmıştım. Birkaç kere de bebeğimin yemek saatlerini aksattığını fark ettim. Bu yüzden onunla çalışmayı bıraktık ve bir müddet kimseyi bulamadık. En sonunda yine ailelerimize muhtaç olduk ve annem kızıma bakmaya devam etti.” Pınar Orhun

“Benim hikayem tam bir ibret öyküsü… Evet, aklınızdan geçen şeyle karşılaştım; oğlumun vücudunda çeşitli morluklar gördüm. Bunun nedenini bakıcımıza sorduğumda yanlışlıkla yataktan düştüğünü söyledi. Bu düşme olayını bile bana söylememiş olması midemi bulandırmıştı. Düşmek de hiç hafife alınacak bir olay değil üstelik! Eşimle birlikte eve gizli bir kamera sistemi kurmaya karar verdik ve birkaç gün sonra görmek istemediğimiz o görüntülerle karşılaştık. Sonra mı? Bakıcının işine son verdik ve ondan şikayetçi olduk. Şimdi dünyalar tatlısı oğluma babaannemiz bakıyor.” P.Ö

“Kızıma bebeklik döneminde ben baktım. O kreşe başladığında ben de işe döndüm. Bu süre içinde annemin de desteğiyle ev için bir yardımcı tutmaya karar verdik. Asıl istediğimiz kızım kreşten geldikten sonra ona göz kulak olması hem de ev işleriyle ilgilenen biri olmasıydı. Annemle birlikte 50’ye yakın kişiyle görüştük. Çoğu da eğitimliydi. Evimizde, bizimle birlikte yaşayacak olan birinde aradığım en büyük özellik pozitifliktir. Özellikle kızıma karşı her zaman güler yüzlü olacak, asla surat asmayacak, dertlerini yansıtmayacak birinin olması gerekiyordu. En sonunda bir yardımcı bulduk. Annemim de her gün eve uğramasıyla birlikte şimdilik her şey normal gözüküyor.” R.Atasoy

“Hamileliğimin son günlerinde referanslı ve oldukça deneyimli bir kadınla yatılı bakıcılık yapması için anlaştım. İlk altı ay hiç sorun yaşamadık. Ancak benim çok iyi niyetli olmamdan dolayı bir süre sonra bakıcımız bizi kullanmaya başladı. İzin günü bir günken iki gün gelmemeye başladı, üstelik bize söylemeden. Telefon açıp nerede olduğunu sorduğumuzda hasta olduğunu söylüyordu. Bakıcımızdan memnun olduğumuz için hiç sesimizi çıkartmadık daha sonraysa kızımı ve bebek arabasını alarak oturduğumuz site içinde sık sık dolaşmaya çıkmaya başladı. Ben de kızım temiz hava ve oksijen alıyor, ne güzel diye seviniyordum. Ancak daha sonra komşularımdan bakıcımızın, site güvenliğindeki bekçiyle bir ilişkisini olduğunu öğrendim. Gerçekten çok safmışım ama bakıcımızın gayet mutlu bir aile hayatı vardı; eşine çok değer veriyor, sürekli eşinden bahsediyordu. Hatta bir keresinde evlilik yıldönümleri olduğu için onlara özel pasta bile yaptırmıştım! Sonuç olarak iyi niyetimin kurbanı oldum.” S.Güvercin