Tiyatro hayatın kendisidir- Fatih Türkmenoğlu

İstanbul Belediyesi Şehir Tiyatroları’nın çok uzun yıllardır süren bir geleneği var: Çocuk Eğitim Birimi. Bugün sahnelerde tanıdığımız, hayran olduğumuz birçok sanatçı, ÇEB’den yetişme. Gülriz Sururi, Perihan Savaş, Oya Başar, sadece aklıma gelen ilk isimler…

1950 yılında başlayan programın arka planında inanılmaz bir tarih ve özveri var. Kurulduğu günden bu yana, Şehir Tiyatroları’nın tüm kadrolarının en deneyimli elemanları, çocuklarla gönüllü çalışıyorlar. Diksiyon, sahne, dans, mim, müzik, dekor, dramaturji dersleriyle, iki yıl dolu dolu geçiyor. Uskan Çelebi, Toron Karacaoğlu, Çiğdem Aydın, Okan Patırer, Yonca İnal, Gökhan Eğilmezbaş, çocukların hayatlarında inanılmaz önemli bir iz bırakıyorlar. Haftada iki gün, üçer saat çalışan çocuklar, iki yılın sonunda da bitirme ödevi olarak bir oyun sahneliyorlar Şehir Tiyatroları sahnelerinde.

ÇEB, Şehir Tiyatroları’nın kadrolu sanatçısı Yonca İnal’a emanet. Tüm programı o belirliyor, veliler ve çocuklarla sürekli iletişim halinde olan da o. Hem kendi oyunlarında sahneye çıkıyor, hem de canhıraş 40 çocukla uğraşıyor. İki senenin sonunda hazırlandıkları oyunları da genellikle Yonca yazıyor. O zamana, o ruha, o gruba uygun olan oyunlar. Danslı, müzikli, hepsinin sahnede yer aldığı; aynı zamanda da çocuklardan büyüklerin dünyasına bakış, küçük hicivler, doğru saptamalarla hem çok komik hem de düşündüren skeçlerle dolu oyunlar…

Bu sene sahnelenen oyun: “Öteki, Beriki, İlerisi, Gerisi”. Farklılıklar ve onları yönetmek üzerine çok doğru yazılmış, kurgulanmış bir oyundu. Çocuklar, tek kelimeyle şahanelerdi. İstanbul’un değişik semtlerinden, değişik ailelerden ve gelen, 40 tane, 8-10 yaşlarında oyuncu vardı sahnede. Onları bütün yüreğimle alkışladım, kahkahalarla güldüm, oyun bitiminde hepsini tebrik ettim.

Büyük kızım Talia, geçen dönemin mezunu. Yonca Hoca’nın daveti üzerine, bu sene prodüksiyon asistanı olarak provalara gitti. Oyunun dekorları da, 6 yaşındaki küçük kızımız Mimi’den. Onun çizimleri barkovizyona yansıdı oyun boyunca.

Ve finalde, Yonca Hoca büyük bir jest yapıp hem Talia’yı hem Mira’yı sahneye davet etti. İkisi de son selama katıldılar, alkışlardan paylarına düşeni aldılar.

Büyük bir mutluluk ve gururla, çocuklarımızın yaptıklarıyla başımız dönercesine çıktık tiyatrodan o gün. Teşekkürler ÇEB, emeği geçen herkes ve Şehir Tiyatroları. Keşke bu program iki değil, beş yıl devam etse, hatta neden olmasın, 10 yıl. Tüm yaşam evreleri ve geçiş dönemlerinin ağır yükleri, sahnede üzerimizden düşüverse… Keşke!

İlgili Yazılar

• 

  Denizde on gün
  Denizde on gün
• 

  Bu yaz İstanbul’da
  Bu yaz İstanbul’da
• 

  İlk ders, ilk kazanç
  İlk ders, ilk kazanç
• 

  Ah Güzel İstanbul
  Ah Güzel İstanbul